Móðir Ghandi Nielsen

Frá því ég kom inn á tókýóska leigumarkaðinn fyrir rúmum fjórum mánuðum hafa hrúgast inn um lúguna mína kosningabæklingar gamalla kalla, tilboð frá hinum ýmsu skyndibitastöðum hverfisins og reikningar.

Ólíkt áður fyrr vekur það mikla lukku þegar reikningarnir í “Royal City Villa” eru opnaðir. Það er alltaf jafnspennandi að sjá hvaða aðila viðkomandi innheimtuaðili hefur ákveðið að rukka hverju sinni.

Gasveita Tókýó sendir reikning á Nirusen Rudoni í hverjum mánuði.
Vatns-og skólplagnir borgarinnar rukka svo Niiruse Gudoni og Rafmagnsveitan Nirusen Gushini.

Ég er nýbúin að skipta um símafyrirtæki og nú tekur heldur betur við mikil gleði þegar ég opna reikninginn frá þeim. Þar er ég á skrá sem Nirusen Gandi.

Ætli Japanir séu tilbúnir að taka mér sem “móður” þjóðarinnar? Orð fá ekki lýst hve stolt ég er af því að bera þetta virðulegt nafn.

Ghandi, loksins í sumarfríi, kveður að sinni.