Glæstar vonir - Brostnar vonir

Nú hef ég algjörlega gefið upp alla von um að ráða fram úr þessari listamannsmeinloku.

Neðanverður vefpóstur barst mér í gærkvöld og þykir mér, eftir að hafa lesið textann nokkrum sinnum, nokkuð víst að herra Chino er "smúþlí" að reyna að biðja mig að mæta ekki aftur í tíma, en sjá hins vegar til þess að vinkona mín (Bea) láti sjá sig.

:(

Nielsen san
KONBANWA

Thank you very much for your participation to the
class of Calligraphy on last Saturday.
We think it is the first experience to use brush to you,
but we hope you enjoyed.
Please come and see us again with your friend.

Chino

Fyrir stúlku, sem hefur MÖRGUM SINNUM notað pensil, er erfitt að kyngja svona gagnrýni. Nú sækja á mig hugsanir um allsherjarsamsæri fjölskyldu og vina.

Þegar ég kom heim úr leikskólanum með vatnslitamynd og gaf mömmu - setti hún myndina í náttborðsskúffuna til þess að hún geymdist vel, eða var hún í raun bara að forða gestum frá því að horfa upp á slíka hörmung?

Það fer þó ekki milli mála hvað ónafngreindri vinkonu minni þykir til hæfileika minna koma þegar ég ég minnist þess að mér var sagt upp störfum þegar ég hjálpaði henni að mála eldhúsinnréttinguna hennar.

Ó, hvílík skömm!