Berglind er hér í heimsókn hjá mér.
Ýmislegt hefur á daga okkar drifið þá rúmu viku sem hún hefur dvalið í tækniborginni. Það tekur þó ekki að nefna allt, en í kvöld áttum við stórskemmtilegar - stóráhugaverðar stundir.
Skyndihugdetta greip okkur.
Við skunduðum inn á hárgreiðslustofu og létum raka af okkur hárið! Það eru svo gasalega flottar hárkollubúðir hér í Tókýó - um að gera að nýta sér þær.
Nei... við létum bara klippa/perma okkur.
Berglind var meðhöndluð af listamanni. Hann varði drjúgum tíma í að ákveða hárgreiðslu dömunnar og klippti hana á póst-módernískan hátt.
Ég hins vegar fékk Viktoríansk-tímabils krullukoll.
Berglind fékk mikið og gott nudd af höndum drengs með bleikt fax og gott fas.
Ég fékk geimskip sem sveimaði um hausinn á mér á meðan hárið permaðist.
Báðar töldum við okkur hafa snortið hjörtu myndarlegra klippidrengja okkar. Þeir hlógu mikið að hnyttnum athugasemdum mínum um geimskip og Star Trek. Japönsku húðflúrin hennar Berglindar fengu líka ómælda athygli - meira að segja komu klippidrengir víðs vegar að úr klippistofunni til að berja þau augum.
Líklegast verður þetta nánasta stund okkar með japönskum drengjum og mun hún seint gleymast. Ást - ást - ást.
Með nýjar hárgreiðslur töltum við á Kúbans-stemmningar-barinn hinum megin við götuna og fengum okkur dýrindiskvöldverð - enda sæmdi annað ekki hárfögrum dömum eins og okkur. Þar var nú Adam ekki lengi í Paradís (Berglind staðhæfir að þetta orðatiltæki sé til...) .
Hárgreiðslur okkar löðuðu að þessa þvílíku bleiknefja bresku dóna. Þeir voru pottþétt að koma beint af Ibiza, eða Pravda... ekki alveg vissar. Við ætlum ekki að tíunda dónalegheitin hér og látum nægja að segja hvernig við kenndum honum (að hans bón) hvernig segja skyldi við yfirmann sinn "Ég kem ekki í vinnuna á morgun". Það var að sjálfsögðu, á góðri íslensku: "Ég er hálfviti". Við létum okkur fljótt hverfa.
Áreitni - áreitni - áreitni.
Með þessar glæsilegu greiðslur héldum við út í ljósadýrðina í Shibuya. Svona rosalega vorum við ánægðar með kollana á okkur að við gleymdum... eða Berglind gleymdi, að fylgjast með hvert við vorum að fara. Til að gera langa sögu stutta (því það gerðist heilmikið á örfáum sekúndum) lenti Berglind fyrir hjóli! Japanskur hjólreiðakappi keyrði hana niður - bókstaflega. Nú skartar hún ekki aðeins stórglæsilegri hárgreiðslu heldur gullfallegu og hjartalaga mari á hægri hlið líkamans (í Japan kemur umferðin einmitt frá hægri - en greinilega er það of flókið fyrir litla stúlku úr vestfirsku sjávarplássi!!!)
Innskot frá Berglind: Það hjálpaði ekki að þaulvana borgarbarnið beinir athygli saklausu sveitastúlkunnar (sem var mjög mikið að einbeita sér að umferðinni) að stóru auglýsingaskilti um leið og labbað er að stórhættulegu umferðargötunni. Maður spyr sig ...hver ber ábyrgðina!!!!!
Innskot endar.
Semsagt: Krass - Búmm - Bamm
Kveðjum að sinni, Pönkarinn og Barónessan.